Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του «Μητροπόλεις»

Από retroDB
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
(Νέα σελίδα: {{ movies | Sname=Μητροπόλεις| year=1975| Director=Κώστας Σφήκας | Director2= | Type=0 | author= | com= Ντοκυμαντέρ |a1= |a2= |a3= |a4= |a5= |a...)
 
 
(5 ενδιάμεσες εκδόσεις από 2 χρήστες δεν εμφανίζονται)
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{ movies |
<gallery>
Image: mitropoleis.jpg
</gallery>
{{movies|
Sname=Μητροπόλεις|
Sname=Μητροπόλεις|
year=1975|
year=1975|
Director=Κώστας Σφήκας | Director2= |
airDay=|
Type=0 |
Dur=90'|
author= |
Director=Κώστας Σφήκας|
com= Ντοκυμαντέρ
producer=Απόστολος Παπαευσταθίου|
|a1=
Type=17|
|a2=
senario=Κώστας Σφήκας|
|a3=
cinematography=Θανάσης Ανανίδης|
|a4=
cinematography2=Μανώλης Αδαμάκης|
|a5=
cinematography3=Διαμαντής Ανανίδης|
|a6=
company=Cinetic|
|a7=
 
|a8=
|com=Στην τρυκέζα ο σκηνοθέτης επεξεργάζεται ένα πλούσιο φωτογραφικό υλικό και το έργο τριών από τους καλύτερους δημιουργούς της Ευρώπης πριν από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο (Προυστ, Ρίλκε, Σαιν Σανς). Η ακινησία σαν χαρακτηριστικό γνώρισμα της φωτογραφίας, είναι ένα από τα στοιχεία που μεταχειρίζεται ο σκηνοθέτης για τη διαλεκτική οικοδόμηση ενός στοχασμού πάνω στο γιγαντισμό, την πτώση και το θάνατο των κυρίαρχων πολιτισμών του 20ου αιώνα. Ο λόγος του Προυστ είναι η «αναζήτηση του χαμένου χρόνου», η αναβίωση μέσα στην τέχνη. Τα αποσπάσματα του Ρίλκε είναι η αδρή, οργισμένη φωνή για τις αθλιότητες ενός «πολιτισμού». Ο Σαιν Σανς δίνει σε αυτήν τη διαλεκτική εικόνων και λόγου την ηχητική διάσταση με την καθαρά γαλλική διαύγεια και ευθυκρισία.
|a9=
 
|a10=
|trivia=
|a11=
|a12=
|a13=
|a14=
|a15=
}}
}}

Τελευταία αναθεώρηση της 09:25, 8 Αυγούστου 2012

Τίτλος κινηματογραφικής ταινίας: Μητροπόλεις

Έτος: 1975

Διάρκεια: 90'

Είδος: Πειραματική

Σκηνοθεσία: Κώστας Σφήκας

Σενάριο: Κώστας Σφήκας

Φωτογραφία: Θανάσης Ανανίδης , Μανώλης Αδαμάκης , Διαμαντής Ανανίδης

Παραγωγός: Απόστολος Παπαευσταθίου

Εταιρία παραγωγής: Cinetic

Ηθοποιοί:

Περίληψη/Σχόλια: Στην τρυκέζα ο σκηνοθέτης επεξεργάζεται ένα πλούσιο φωτογραφικό υλικό και το έργο τριών από τους καλύτερους δημιουργούς της Ευρώπης πριν από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο (Προυστ, Ρίλκε, Σαιν Σανς). Η ακινησία σαν χαρακτηριστικό γνώρισμα της φωτογραφίας, είναι ένα από τα στοιχεία που μεταχειρίζεται ο σκηνοθέτης για τη διαλεκτική οικοδόμηση ενός στοχασμού πάνω στο γιγαντισμό, την πτώση και το θάνατο των κυρίαρχων πολιτισμών του 20ου αιώνα. Ο λόγος του Προυστ είναι η «αναζήτηση του χαμένου χρόνου», η αναβίωση μέσα στην τέχνη. Τα αποσπάσματα του Ρίλκε είναι η αδρή, οργισμένη φωνή για τις αθλιότητες ενός «πολιτισμού». Ο Σαιν Σανς δίνει σε αυτήν τη διαλεκτική εικόνων και λόγου την ηχητική διάσταση με την καθαρά γαλλική διαύγεια και ευθυκρισία.

Συζητήστε για την κινηματογραφική ταινία στο Retromaniax.gr