Αντιγόνη (2025)

• 
• 

  Κόρα Καρβούνη

• 

  Γιώργος Γάλλος

Έτος: 2025

Θεατρικός τίτλος: Αντιγόνη

Είδος: Τραγωδία

Θέατρο: Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου

Θίασος: Εθνικό Θέατρο

Πρεμιέρα: 27 Ιουνίου 2025

Περίοδοι παραστάσεων: Καλοκαίρι 2025

Τόπος: Αθήνα

Σκηνοθεσία: Ulrich Rasche

Συγγραφέας: Σοφοκλής

Σενάριο: Νίκος Παναγιωτόπουλος (μετάφραση)

Σκηνικά: Ulrich Rasche

Κοστούμια: Άγγελος Μέντης

Φωτισμοί: Ελευθερία Ντεκώ

Μουσική σύνθεση: Alfred Brooks

Παραγωγός: Εθνικό Θέατρο

Ηθοποιοί: Κόρα Καρβούνη (Αντιγόνη) , Γιώργος Γάλλος (Κρέων) , Δημήτρης Καπουράνης (Αίμων) , Φιλαρέτη Κομνηνού (Τειρεσίας) , Θάνος Τοκάκης (Φύλακας) , Yannik Stobener (οδηγός του Τειρεσία) , Γιώργος Ζιάκας (II) (χορός) , Μάριος Κρητικόπουλος (χορός) , Ιωάννης Μπάστας (χορός) , Βασίλης Μπούτσικος (χορός) , Γιώργης Παρταλίδης (χορός) , Θανάσης Ραφτόπουλος (χορός) , Γκαλ Α. Ρομπίσα (χορός) , Γιάννης Τσουμαράκης (χορός) , Στρατής Χατζησταματίου (χορός)

Σχόλια/Πλοκή: Ο Ούλριχ Ράσε επιστρέφει σκηνοθετικά στην Επίδαυρο, τρία χρόνια μετά τον καθηλωτικό Αγαμέμνονα του Αισχύλου, που παρουσιάστηκε σε συμπαραγωγή με το Residenztheater του Μονάχου. Μια παράσταση ανεξίτηλα γραμμένη στη μνήμη όσων την παρακολούθησαν λόγω του εκστατικού παλμού των ερμηνευτών, καθώς βάδιζαν αέναα πάνω στην τεράστια μηχανοκίνητη περιστρεφόμενη σκηνή, με ζωντανή μουσική υπόκρουση –στοιχεία που διατρέχουν τις σκηνοθεσίες του.

Στην Αντιγόνη, αυτό το βαθιά πολιτικό έργο του Σοφοκλή για τη διαφορά ατόμου – πολίτη, τα όρια της προσωπικής βούλησης μέσα σε μια οργανωμένη κοινωνία, αλλά και την ταυτότητα μιας λειτουργικής δημοκρατίας, ο Ράσε εξελίσσει την ανατρεπτική σκηνική του γλώσσα. Αναδεικνύοντας την αρχετυπική μορφή της Αντιγόνης, ο Γερμανός σκηνοθέτης διατυπώνει κρίσιμα ερωτήματα για τη σύγκρουσή της με τον Κρέοντα, τον οποίο, όμως, αντιμετωπίζει – όχι ως αυταρχική φιγούρα, αλλά ως γνήσιο προστάτη των συμφερόντων του Κράτους, άρα και του δημοκρατικού πολιτεύματος.

Αντιμέτωπος με τις συνέπειες ενός εμφυλίου, ο Κρέων διατάζει να μην ταφεί ο Πολυνείκης, εφόσον ηγήθηκε της εξέγερσης κατά της Θήβας. Η απόφαση αυτή υπογραμμίζει την πεποίθησή του ότι η αφοσίωση στο κράτος είναι ύψιστης σημασίας και η προδοσία πρέπει να τιμωρείται αυστηρά, ώστε να διατηρείται η κοινωνική σταθερότητα. Οι πράξεις του μπορούν να θεωρηθούν δικαιολογημένες, αν τις δει κανείς υπό το πρίσμα της πραγματιστικής διακυβέρνησης και της ανάγκης διατήρησης της πολιτειακής τάξης. Πού βρίσκονται, όμως, τα όρια ανάμεσα στην ηθική ευθύνη και την πολιτική εξουσία; Πώς εξασφαλίζεται άραγε η διαρκής δημοκρατία;

Μουσικοί επί σκηνής: Νεφέλη Σταματογιαννοπούλου (κοντραμπάσο), Χάρης Παζαρούλας (κοντραμπάσο), Νίκος Παπαβρανούσης (κρουστά), Ευαγγελία Σταύρου (κρουστά).

Trivia:

Συζητήστε για τη θεατρική παράσταση "Αντιγόνη" στο Retromaniax.gr