Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του «Πικρό ψωμί»

Από retroDB
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
 
(14 ενδιάμεσες εκδόσεις από 4 χρήστες δεν εμφανίζονται)
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{ movies |
<gallery>
Sname=Πικρό ψωμί|
Image: PikroPsomi.jpg
year=       1951|
Image: pikropsomi1.jpg
company=|
Image: pikropsomi2.jpg|Ελένη Ζαφειρίου
Image: pikropsomi3.jpg|Ίντα Χριστινάκη
Image: pikropsomi4.jpg|Μιχάλης Νικολόπουλος
Image: pikropsomi5.jpg|Άλκης Παππάς
</gallery>
{{movies|
Sname=Πικρό Ψωμί|
year=1951|
airDay=17 Δεκεμβρίου 1951|
Dur=85'|
Director=Γρηγόρης Γρηγορίου|
Director=Γρηγόρης Γρηγορίου|
Director2=|
senario=Ίντα Χριστινάκη|play=διάλογοι & ιστορία|
music=Αργύρης Κουνάδης |
senario1=Γρηγόρης Γρηγορίου|play1=προσαρμογή κειμένου|
Type=0 |
cinematography=Εμμανουήλ Τζανετής|
senario=Ίντα Χριστινάκη, Γρηγόρης Γρηγορίου |
cinematography2=Joseph Hepp|
author=|
music=Αργύρης Κουνάδης|
producer=Ολύμπια Φιλμ|
skinika=Μίμης Κεντάκας|
|a1=Ίντα Χριστινάκη
Type=3|
|a2= Γιώργος Νέζος
company=Ολύμπια Φιλμ|
|a3=Ελένη Ζαφειρίου
suits=|
|a4=Δήμος Σταρένιος
lights=
|a5=Παντελής Ζερβός
 
|a6= Κίμων Σπαθόπουλος
|a1=Ελένη Ζαφειρίου|ra1=Κα. Λυμπέρη
|a7=Μιχάλης Νικολόπουλος
|a2=Ίντα Χριστινάκη|ra2=Λουίζα
|a8=Αλέκος Κουρής
|a3=Μιχάλης Νικολόπουλος|ra3=Θανάσης Λυμπέρης
|trivia=
|a4=Άλκης Παππάς|ra4=Αντώνης Λυμπέρης
|com= Ο οικοδόμος Λυμπέρης έχει τρεις γιους. Ο μεγαλύτερος, ο Αντώνης, είναι ανάπηρος κι από τα δυο του χέρια, που κόπηκαν από μια γερμανική χειροβομβίδα, και ανίκανος για οποιαδήποτε δουλειά. Ο δεύτερος είναι ο δύστροπος, απροσάρμοστος και οργισμένος Γιάγκος. Παράτησε το σχολείο, αλλά δεν βιάζεται να βρει δουλειά. Ο μικρότερος, ο Φωτάκης, είναι το μεγάλο στοίχημα της μάνας να βγάλει ένα γραμματισμένο παιδί. Ο ήδη άρρωστος πατέρας γλιστράει από ζάλη στο γιαπί και σκοτώνεται. Ο Γιάγκος έχει πάρει τη θέση του νεκρού πατέρα του στην οικοδομή, αλλά τα λεφτά δεν αρκούν για να χορτάσουν τα τέσσερα στόματα. Τα χέρια της μάνας παραλύουν από αρθριτικά, και ο μικρός Φωτάκης υποκύπτει στις πιέσεις του αδελφού του, εγκαταλείπει το σχολείο και πιάνει δουλειά κι αυτός στο γιαπ.}}
|a5=Στρατής Φλώρος|ra5=Γιάγκος Λυμπέρης
|a6=Νίκος Παντελίδης (I)|ra6=άρχοντας
|a7=Αλέκος Κουρής|ra7=Φωτάκης Λυμπέρης
|a8=Δήμος Σταρένιος|ra8=εργοδότης
|a9=Γιώργος Νέζος|ra9=γιατρός
|a10=Παντελής Ζερβός|ra10=επιστάτης
|a11=Σοφία Αρσένη|ra11=
|a12=Κίμων Σπαθόπουλος|ra12=
|a13=Γιώργος Μεσσάλας|ra13=
|a14=Ανδρέας Λοχαϊτης|ra14=
|a15=Μάνος Φαρατζιάν|ra15=
|a16=Στέλιος Παπαδάκης|ra16=Γιάγκος Λυμπέρης, γυρισμένος πλάτη
|a17=Γιώργος Φούντας|ra17=φωνή Γιάγκου Λυμπέρη
|a18=Γιώργος Σταυρακάκης|ra18=
|a19=Ευγένιος Σπαθάρης|ra19=φωνή καλλιτέχνη, θεάτρου σκιών
 
 
|com=Ο οικοδόμος Λυμπέρης έχει τρεις γιους. Ο μεγαλύτερος, ο Αντώνης, είναι ανάπηρος κι από τα δυο του χέρια, που κόπηκαν από μια γερμανική χειροβομβίδα, και ανίκανος για οποιαδήποτε δουλειά. Ο δεύτερος είναι ο δύστροπος, απροσάρμοστος και οργισμένος Γιάγκος. Παράτησε το σχολείο, αλλά δεν βιάζεται να βρει δουλειά. Ο μικρότερος, ο Φωτάκης, είναι το μεγάλο στοίχημα της μάνας να βγάλει ένα γραμματισμένο παιδί.
 
|trivia=Η ταινία προβλήθηκε τη σαιζόν 1951-1952 και έκοψε 33.824 εισιτήρια. Ήρθε στην 12η θέση σε 15 ταινίες.
 
Χαρακτηρίστηκε ως η πρώτη νεορεαλιστική ταινία του Ελληνικού Κινηματογράφου. Με το τέλος των γυρισμάτων ο εικοσάχρονος πρωταγωνιστής Στρατής Φλώρος πέθανε από μηνιγγίτιδα και ντουμπλαρίστηκε από τον Γιώργο Φούντα. Στην ταινία εργάστηκε ως καλλιτεχνικός διευθυντής ο σκηνοθέτης '''Ντίμης Δαδήρας'''.
 
Η ταινία προβλήθηκε ξανά στο "Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης" στις 19 Σεπτεμβρίου 1966, ξανά στις 5 Νοεμβρίου 1999 και πάλι ξανά στις 23 Νοεμβρίου 2005.
 
Προβλήθηκε, επίσης, μέσω της "Ταινιοθήκης Της Ελλάδος" στις 2 Δεκεμβρίου 2009.
 
Έγινε μία ακόμη προβολή στο "Ίδρυμα Μιχάλη Κακογιάννη" στις 4 Δεκεμβρίου 2010.
}}

Τελευταία αναθεώρηση της 12:32, 29 Μαΐου 2021

Τίτλος κινηματογραφικής ταινίας: Πικρό Ψωμί

Έτος: 1951

Πρεμιέρα: 17 Δεκεμβρίου 1951

Διάρκεια: 85'

Είδος: Κοινωνική

Σκηνοθεσία: Γρηγόρης Γρηγορίου

Σενάριο: Ίντα Χριστινάκη (διάλογοι & ιστορία) , Γρηγόρης Γρηγορίου (προσαρμογή κειμένου)

Φωτογραφία: Εμμανουήλ Τζανετής , Joseph Hepp

Σκηνικά: Μίμης Κεντάκας

Μουσική σύνθεση: Αργύρης Κουνάδης

Εταιρία παραγωγής: Ολύμπια Φιλμ

Ηθοποιοί: Ελένη Ζαφειρίου (Κα. Λυμπέρη) , Ίντα Χριστινάκη (Λουίζα) , Μιχάλης Νικολόπουλος (Θανάσης Λυμπέρης) , Άλκης Παππάς (Αντώνης Λυμπέρης) , Στρατής Φλώρος (Γιάγκος Λυμπέρης) , Νίκος Παντελίδης (I) (άρχοντας) , Αλέκος Κουρής (Φωτάκης Λυμπέρης) , Δήμος Σταρένιος (εργοδότης) , Γιώργος Νέζος (γιατρός) , Παντελής Ζερβός (επιστάτης) , Σοφία Αρσένη , Κίμων Σπαθόπουλος , Γιώργος Μεσσάλας , Ανδρέας Λοχαϊτης , Μάνος Φαρατζιάν , Στέλιος Παπαδάκης (Γιάγκος Λυμπέρης, γυρισμένος πλάτη) , Γιώργος Φούντας (φωνή Γιάγκου Λυμπέρη) , Γιώργος Σταυρακάκης , Ευγένιος Σπαθάρης (φωνή καλλιτέχνη, θεάτρου σκιών)

Περίληψη/Σχόλια: Ο οικοδόμος Λυμπέρης έχει τρεις γιους. Ο μεγαλύτερος, ο Αντώνης, είναι ανάπηρος κι από τα δυο του χέρια, που κόπηκαν από μια γερμανική χειροβομβίδα, και ανίκανος για οποιαδήποτε δουλειά. Ο δεύτερος είναι ο δύστροπος, απροσάρμοστος και οργισμένος Γιάγκος. Παράτησε το σχολείο, αλλά δεν βιάζεται να βρει δουλειά. Ο μικρότερος, ο Φωτάκης, είναι το μεγάλο στοίχημα της μάνας να βγάλει ένα γραμματισμένο παιδί.

Στοιχεία/Trivia: Η ταινία προβλήθηκε τη σαιζόν 1951-1952 και έκοψε 33.824 εισιτήρια. Ήρθε στην 12η θέση σε 15 ταινίες.

Χαρακτηρίστηκε ως η πρώτη νεορεαλιστική ταινία του Ελληνικού Κινηματογράφου. Με το τέλος των γυρισμάτων ο εικοσάχρονος πρωταγωνιστής Στρατής Φλώρος πέθανε από μηνιγγίτιδα και ντουμπλαρίστηκε από τον Γιώργο Φούντα. Στην ταινία εργάστηκε ως καλλιτεχνικός διευθυντής ο σκηνοθέτης Ντίμης Δαδήρας.

Η ταινία προβλήθηκε ξανά στο "Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης" στις 19 Σεπτεμβρίου 1966, ξανά στις 5 Νοεμβρίου 1999 και πάλι ξανά στις 23 Νοεμβρίου 2005.

Προβλήθηκε, επίσης, μέσω της "Ταινιοθήκης Της Ελλάδος" στις 2 Δεκεμβρίου 2009.

Έγινε μία ακόμη προβολή στο "Ίδρυμα Μιχάλη Κακογιάννη" στις 4 Δεκεμβρίου 2010.

Συζητήστε για την κινηματογραφική ταινία στο Retromaniax.gr