Γκόλφω

Το έργο («δράμα ειδυλλιακόν» το χαρακτηρίζει ο συγγραφέας του) ολοκληρώθηκε στις 23 Αυγούστου 1893 από τον σχεδόν τυφλό Σπυρίδωνα Περεσιάδη (1854-1918) και παρουσιάστηκε λίγες ημέρες αργότερα σε πανελλήνια πρώτη από ερασιτεχνικό θίασο στην Ακράτα, υπό την επίβλεψη του συγγραφέα.

Η φήμη του έργου γρήγορα ξεπέρασε τα στενά όρια της Αιγιαλείας και στις 10 Αυγούστου 1894 παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην Αθήνα από τον θίασο "Πρόοδος" του Δημήτρη Κοτοπούλη στο θέατρο Παράδεισος. Την «Γκόλφω» υποδύθηκε η Βασιλεία Στεφάνου και τον «Τάσο» ο Θεοδόσης Πετάλας.

Στις 26 Ιανουαρίου 1913 ανέβηκε για πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη, στο θέατρο "Εδέμ", από τον Εθνικό Δραματικό Θίασο και συνδυάστηκε με την παρουσία στη συμπρωτεύουσα του πρωθυπουργού Ελευθερίου Βενιζέλου.

Η Γκόλφω γνώρισε μεγάλη επιτυχία και στο εξωτερικό, σε πόλεις με έντονο ελληνικό στοιχείο (Κωνσταντινούπολη, Σμύρνη, Οδησσό, Παρίσι). Τέτοια ήταν η απήχηση του έργου στο λαϊκό κοινό, ώστε να αποτελεί σε πολλές περιπτώσεις ασφαλές σωσίβιο για τους περιοδεύοντες θιάσους στην ελληνική επαρχία («μπουλούκια»), που τους εξασφάλιζε σχεδόν πάντα θεατές.

Το καλοκαίρι του 1967 η Γκόλφω επανήλθε στο προσκήνιο, μέσα από την παράσταση του Λαϊκού Θεάτρου του Μάνου Κατράκη στο Πεδίο του Άρεως.

Μια ακόμη διασκευή με τίτλο "Goλfω Forever!" ανέβηκε το 2004 από τη θεατρική εταιρεία "Χώρος".

Υπάρχουν 5 παραγωγές του έργου στη βάση:

1. "Γκόλφω (1915)" (κινηματογραφική ταινία με την Βιργινία Διαμάντη)

2. "Γκόλφω (1951)" (θεατρική παράσταση, Αχαγιά Πάτρας)

3. "Γκόλφω (1955)" (κινηματογραφική ταινία με την Αντιγόνη Βαλάκου)

4. "Γκόλφω (1967)" (θεατρική παράσταση, Πεδίο του Άρεως με Έλλη Φωτίου (Γκόλφω), Μάνο Κατράκη (Τάσος), Τάσος Γιαννόπουλος)

5. "Μια ζωή Γκόλφω" (1974) (θεατρική παράσταση, Άλσος Παγκρατίου)