Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του «Αλίκη Βουγιουκλάκη»

Από retroDB
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
 
(20 ενδιάμεσες εκδόσεις από 6 χρήστες δεν εμφανίζονται)
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{ actor |dob=1933-1996}}
<gallery>
Image: aliki1.jpg
Image: Aliki4.jpg
Image: Aliki3.jpg
</gallery>
{{actor
|Sname=Αλίκη Βουγιουκλάκη
|dob=20 Ιουλίου 1934
|dod=23 Ιουλίου 1996
 
|com=Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Το πλήρες όνομά της ήταν '''Αλίκη-Σταματίνα Βουγιουκλάκη'''. Πατέρας της είναι ο πρώην νομάρχης της Αρκαδίας και νομικός, '''Ιωάννης Βουγιουκλάκης''', όπου σκοτώθηκε απ' τους αντάρτες με βασανιστικό τρόπο θεωρούμενος ως συνεργάτης των Ιταλών και των Γερμανών. Αδερφός της είναι ο σκηνοθέτης και παραγωγός '''[[Τάκης Βουγιουκλάκης]]'''. Υπήρξε σύζυγος του, επίσης ηθοποιού, [[Δημήτρης Παπαμιχαήλ|'''Δημήτρη Παπαμιχαήλ''']] (1965-1975) με τον οποίον απέκτησαν ένα γιο, τον [[Γιάννης Παπαμιχαήλ|'''Γιάννης Παπαμιχαήλ''']]. Έκανε ένα δεύτερο γάμο το 1980 με τον Κύπριο επιχειρηματία '''Γιώργο Ηλιάδη'''.
 
Το 1952 έδωσε κρυφά από την οικογένειά της εξετάσεις στη "Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου" από την οποία αποφοίτησε τρία χρόνια μετά με βαθμολογία "Λίαν Καλώς". Προτού ακόμη αποφοιτήσει από τη σχολή ξεκίνησε τη σταδιοδρομία της από το θέατρο. Έκανε το ντεμπούτο της στο θέατρο το 1953 με το έργο "Κατά Φαντασίαν Ασθενής" του [[Moliere|'''Μολιέρου''']]. Τον επόμενο χρόνο πραγματοποίησε το κινηματογραφικό της ντεμπούτο με την ταινία "Το Ποντικάκι". Ακολούθησαν πολλές ταινίες, οι περισσότερες των οποίων έγιναν τεράστιες εισπρακτικές επιτυχίες και κατάφεραν να εκτινάξουν την καριέρα της στα ύψη και να της δοθεί ο χαρακτηρισμός "Εθνική Σταρ". Υπήρξε ίσως η δημοφιλέστερη ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου στην Ελλάδα κατά το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα. Το 1960, της απονεμήθηκε το "Βραβείο ερμηνείας Α' Γυναικείου ρόλου" στο "Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης" του 1960, για την ερμηνεία της στην κινηματογραφική ταινία "Μανταλένα", σε σκηνοθεσία Ντίνου Δημόπουλου. Η σημαντική εμπορική κάμψη που σημείωσε από τις αρχές της δεκαετίας του 1970 ο ελληνικός κινηματογράφος ώθησε τη Βουγιουκλάκη να ασχοληθεί σχεδόν αποκλειστικά με το θέατρο. Το 1975 αλλάζει τον μέχρι τότε τρόπο ανεβάσματος των μιούζικαλ, φέρνοντας στην Ελλάδα τα μιούζικαλ-υπερπαραγωγή, με το έργο του [[Neel Simon|'''Νιλ Σάιμον''']] ''Καμπίρια''. Ανέβασε επίσης με μεγάλη επιτυχία και άλλα έργα του είδους, όπως το "Καμπαρέ", "Ωραία Μου Κυρία", "Τζούλια" και "Εβίτα" με τελευταίο το μιούζικαλ "Η Μελωδία Της Ευτυχίας".
 
Τον Απρίλιο του 1996, την περίοδο που δίνονταν στη Θεσσαλονίκη οι παραστάσεις του τελευταίου θεατρικού της έργου "Η Μελωδία Της Ευτυχίας", η Αλίκη Βουγιουκλάκη είχε έντονους πόνους στο στομάχι, τους οποίους πίστευε ότι προκαλούσαν τα πολλά αντιβιοτικά που πήρε εξαιτίας μιας βρογχίτιδας που την ταλαιπωρούσε εκείνο το διάστημα. Αφού έκανε εξετάσεις σε ένα ιατρικό διαγνωστικό κέντρο της "Express Service" στη Θεσσαλονίκη, διεγνώσθη κακοήθης όγκος στο ήπαρ. Μη έχοντας συνειδητοποιήσει τη σοβαρότητα της κατάστασης, συνέχισε για μια ακόμη εβδομάδα τις παραστάσεις στη Θεσσαλονίκη, τις οποίες τελικά διέκοψε στις 29 Απριλίου 1996, οπότε δόθηκε και η τελευταία παράσταση του έργου.
 
Στην Αθήνα, μια ομάδα τριών καθηγητών ιατρών διεπίστωσε την ύπαρξη καρκίνου καλπάζουσας μορφής και στο πάγκρεας, πέραν του όγκου στο ήπαρ. Στις 7 Μαΐου 1996, η Αλίκη Βουγιουκλάκη ταξίδεψε στο Μόναχο, όπου υποβλήθηκε σε μια σειρά επιπλέον εξετάσεων κατά τη διάρκεια των τριών ημερών που έμεινε εκεί. Στις 9 Μαΐου 1996, επέστρεψε στην Ελλάδα από το Μόναχο της Γερμανίας. Στις 15 Μαΐου 1996, έκανε το τελευταίο της ταξίδι στη Βοστόνη των Η.Π.Α. σε μια ύστατη προσπάθεια να αντιμετωπίσει το σοβαρό πρόβλημα της υγείας της. Ποτέ δεν έμαθε ότι οι γιατροί στις Η.Π.Α. της έδωσαν μόλις 15 μέρες ζωής. Στις 19 Μαΐου 1996 επέστρεψε οριστικά στην Αθήνα και στις 22 Μαΐου 1996 μπήκε στο "Ιατρικό Κέντρο Αθηνών" με δική της πρωτοβουλία.
 
Μετά από δυο μήνες νοσηλείας, η Αλίκη Βουγιουκλάκη πέθανε στο "Ιατρικό Κέντρο Αθηνών" μετά από τη σύντομη και άνιση μάχη που έδωσε με τον καρκίνο. Ο θάνατός της, μόλις τρεις μέρες μετά τα γενέθλιά της, βύθισε στο πένθος ολόκληρο τον Ελληνισμό. Υπήρξαν αμέτρητα αφιερώματα από τους τηλεοπτικούς σταθμούς για την ζωή και την καριέρα της, που ξεπέρασαν σε τηλεθέαση ακόμη και τους "Ολυμπιακούς Αγώνες" της Ατλάντα, αλλά και πολυσέλιδα αφιερώματα από τα έντυπα της εποχής. Ακολούθησε διήμερο λαϊκό προσκύνημα της σορού της στο παρεκκλήσι της Μητρόπολης Αθηνών. Στις 25 Ιουλίου 1996, η νεκρώσιμη ακολουθία εψάλη στον Καθεδρικό Ναό Αθηνών και η ταφή της πραγματοποιήθηκε από το "Α' Νεκροταφείο Αθηνών" δημοσία δαπάνη, παρουσία πολλών συναδέλφων της αλλά και πλήθος κόσμου, παρά την αποπνικτική ζέστη που επικρατούσε.
 
|trivia=
}}

Τελευταία αναθεώρηση της 07:49, 18 Σεπτεμβρίου 2019

Ημερομηνία Γέννησης: 20 Ιουλίου 1934

Ημερομηνία Θανάτου: 23 Ιουλίου 1996


Τηλεοπτικές σειρές στις οποίες έχει παίξει:

Σελίδα περιεχομένου Έτος Κανάλι
Έναν ελληνικό 1995|1995 ΑΝΤ1
Βασίλισσα Αμαλία (1975) 1975|1975 ΕΙΡΤ
Δέκα μικροί Μήτσοι (1992) 1992|1992 Mega
Η θεατρίνα (1977) 1977|1977 ΕΡΤ
Η κυρία Ντορεμί 1983|1983 ΕΡΤ
Και Εύθυμη και Χήρα 1991|1991 ΑΝΤ1
Ο χήρος η χήρα και τα χειρότερα 1993|1993 ΑΝΤ1


Κινηματογραφικές ταινίες στις οποίες έχει παίξει:

Σελίδα περιεχομένου Έτος
Aliki My Love 1963
Siralardaki Heyecanlar 1963
Ένα Αστείο Κορίτσι 1970
Έρωτας στους Αμμόλοφους 1958
Αστέρω (1959) 1959
Αχ! Αυτή η Γυναίκα μου (II) (1967) 1967
Διακοπές στην Αίγινα 1958
Διπλοπεννιές 1966
Ερωτικές Ιστορίες (1959) 1959
Η Αγάπη μας 1968
Η Αλίκη Δικτάτωρ 1972
Η Αλίκη στο Ναυτικό 1961
Η Αρχόντισσα κι' ο Αλήτης 1968
Η Δασκάλα με τα Ξανθά Μαλλιά 1969
Η Ζαβολιάρα (1960) 1960
Η Κόρη μου η Σοσιαλίστρια (1966) 1966
Η Κόρη του Ήλιου 1971
Η Λίζα και η Άλλη 1961
Η Μαρία της Σιωπής 1973
Η Μουσίτσα 1959
Η Νεράιδα και το Παληκάρι 1969
Η Σωφερίνα 1964
Η Ψεύτρα (1963) 1963
Κατάσκοπος Νέλλη 1981
Μανταλένα (1960) 1960
Μαρία Πενταγιώτισσα (1957) 1957
Μοντέρνα Σταχτοπούτα 1965
Ο Μιμίκος και η Μαίρη 1958
Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας (1955) (I) 1955
Ο παράς και ο φουκαράς 1964
Περάστε την πρώτη του μηνός (1965) 1965
Πονηρό Θηλυκό... Κατεργάρα Γυναίκα! 1980
Σ' αγαπώ (1971) 1971
Ταξίδι (1962) 1962
Το Δόλωμα 1964
Το Κλωτσοσκούφι 1960
Το Κορίτσι με τα Παραμύθια 1956
Το Κορίτσι του Καμπαρέ 1979
Το Κορίτσι του Λούνα παρκ 1968
Το Ξύλο Βγήκε Απ' τον Παράδεισο 1959
Το Πιο Λαμπρό Αστέρι 1967
Το άρωμα του χρόνου 1997
Το ποντικάκι (1954) 1954
Υπολοχαγός Νατάσσα 1970
Χαρούμενοι Αλήτες 1958
Χτυποκάρδια στο Θρανίο (1963) 1963


Τηλεταινίες στις οποίες έχει παίξει:

Σελίδα περιεχομένου Έτος Κανάλι
Cabaret 1978|1978 ΕΡΤ
Η νύχτα των μάγων 1990|1990 ΑΝΤ1


Βιντεοταινίες στις οποίες έχει παίξει:

Σελίδα περιεχομένου Έτος
Ο ένας για τον άλλο 1987


Μαγνητοσκοπημένες θεατρικές παραστάσεις στις οποίες έχει παίξει:

Σελίδα περιεχομένου Έτος Κανάλι
Miss Πέπσι (1994) 1994 ΑΝΤ1
Η κυρία δε με μέλλει (1992) 1992 ΑΝΤ1
Η μελωδία της ευτυχίας 1996 ΑΝΤ1
Τραγούδια θεάτρου 1989 ΕΤ1
Φιλουμένα Μαρτουράνο (1996) 1996 Seven X
Ωραία μου Κυρία (1994) 1994 ΑΝΤ1


Θεατρικές παραστάσεις στις οποίες έχει παίξει:

Σελίδα περιεχομένου Έτος
Αντιγόνη (1990) 1990
Αυτό Που Ξέρει Κάθε Γυναίκα 1969
Αχ Αυτή η Γυναίκα μου (I) (1967) 1967
Βίκτορ & Βικτόρια 1983
Βασίλισσα Αμαλία (1971) 1971
Γλυκειά μου Μπριζίτ 1968
Γλυκό πουλί της νιότης (1990) 1990
Εκπαιδεύοντας τη Ρίτα (1984) 1984
Ζητείται Νέα με Προίκα 1967
Η Κόρη μου η Σοσιαλίστρια (1965) 1965
Η θεατρίνα (1972) 1972
Η κυρία με τις καμέλιες (1982) 1982
Καμπίρια 1979
Καμπαρέ (1978) 1978
Κολόμπ (1964) 1964
Λίγο πιο νωρίς.... Λίγο πιο αργά... 1987
Λυσιστράτη (1986) 1986
Μαντώ Μαυρογένους (1974) 1974
Μια Κυριακή στη Νέα Υόρκη (1963) 1963
Ο Πειρασμός (1976) 1976
Ο κόσμος της Σούζυ Βογκ 1965
Οδός ονείρων 1962
Οι φυλακισμένοι της 2ας λεωφόρου 1972
Πειρασμός (1965) 1965
Περάστε την 1η του μηνός (1963) 1963
Σίρλεϋ Βαλεντάιν (1989) 1989
Τζούλια 1980
Του Φτωχού τ' αρνί (1966) 1966
Τόπο στα νιάτα (1959) 1959
Χτυποκάρδια στο Θρανίο (1962) 1962
Ωραία μου Κυρία!.. (1958) 1958
Ωραία μου Κυρία (1973) 1973
Ωραία μου Κυρία (1977) 1977


Εκπομπές στις οποίες συμμετείχε ή τις οποίες παρουσίαζε:

Σελίδα περιεχομένου Έτος Κανάλι
20 χρόνια τηλεόραση 1985 ΕΡΤ2
3 στον Αέρα 1986 ΕΡΤ
7+7 1994 Mega
Ciao ΑΝΤ1 1993 ΑΝΤ1
Made in Greece (1993) 1993 ΑΝΤ1
Mea culpa (1990) 1990 Seven X
Mega Πάσχα 1992 Mega
Άλλα κόλπα (1994) 1994 Mega
Άλλοι καιροί 1994 ΑΝΤ1
Αλάτι και Πιπέρι 1969 ΥΕΝΕΔ
Αυτά και άλλα 1991 ΑΝΤ1
Βίοι Αγίων (1995) 1995 Star
Διάλογοι (1987) 1987 ΕΤ2
Δώδεκα μήνες τραγούδι 1973 ΕΙΡΤ
Ελλάς υπό το μηδέν 1991 Mega
Ελληνικά και άλλα 1990 ΑΝΤ1
Ενώπιος Ενωπίω (1991) 1991 Mega
Ευτυχισμένος ο καινούργιος πόνος 1988 ΕΤ1
Ζήτω το ελληνικό τραγούδι (1986) 1986 ΕΡΤ
Η Αλίκη στην Θεσσαλονίκη των θαυμάτων 1992 ΑΝΤ1 Θεσσαλονίκης
Η Μεγάλη Παρέλαση 1979 ΕΡΤ
Κάθε μεσημέρι 1976 ΕΡΤ
Καλημέρα Ελλάδα 1992 ΑΝΤ1
Κοκτέηλ 1990 Mega
Κυριακάτικα 1986 ΕΡΤ
Με στυλ και φαντασία 1991 ΑΝΤ1
Μπράβο 1994 Mega
Νυχτερινός επισκέπτης (1994) 1994 ΕΤ1
Ογδόντα εννιά συν ένα 1989 ΕΤ1
Παρασκήνιο (1976) 1976 ΕΡΤ
Πρωινή Συχνότητα 1994 Mega
Πρωινό παράθυρο 1994 Mega
Πρωινός Καφές 1991 ΑΝΤ1
Πρόσκληση σε γεύμα (1972) 1972 ΕΙΡΤ
Πρόσωπα και Μάσκες 1983 ΕΡΤ2
Ραντεβού το μεσημέρι 1990 ΕΤ1
Ρεπόρτερς 1981 ΥΕΝΕΔ
Στη φάρμα των ανθρώπων 1993 ΣΚΑΙ
Στο πι και φι (1995) 1995 ΑΝΤ1
Τα φώτα της ράμπας (1971) 1971 ΕΙΡΤ
Το Πορτραίτο της Πέμπτης 1976 ΕΡΤ
Το έγκλημα της Τρίτης 1993 ΑΝΤ1
Το καλλιτεχνικό καφενείο 1986 ΕΡΤ
Το μήλον της έριδος 1995 Mega
Χαμογελάτε είναι μεταδοτικό 1993 Mega
Ψηλά τα χέρια (1989) 1989 Mega


Τηλεπαιχνίδια τα οποία παρουσίαζε ή στα οποία συμμετείχε:


Επεισόδια σειρών μυθοπλασίας & εκπομπών στα οποία συμμετείχε ή παρουσίαζε:


Μεταγλωττισμένες παραγωγές στις οποίες συμμετείχε:


Έχει τραγουδήσει:


Βιογραφία: Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Το πλήρες όνομά της ήταν Αλίκη-Σταματίνα Βουγιουκλάκη. Πατέρας της είναι ο πρώην νομάρχης της Αρκαδίας και νομικός, Ιωάννης Βουγιουκλάκης, όπου σκοτώθηκε απ' τους αντάρτες με βασανιστικό τρόπο θεωρούμενος ως συνεργάτης των Ιταλών και των Γερμανών. Αδερφός της είναι ο σκηνοθέτης και παραγωγός Τάκης Βουγιουκλάκης. Υπήρξε σύζυγος του, επίσης ηθοποιού, Δημήτρη Παπαμιχαήλ (1965-1975) με τον οποίον απέκτησαν ένα γιο, τον Γιάννης Παπαμιχαήλ. Έκανε ένα δεύτερο γάμο το 1980 με τον Κύπριο επιχειρηματία Γιώργο Ηλιάδη.

Το 1952 έδωσε κρυφά από την οικογένειά της εξετάσεις στη "Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου" από την οποία αποφοίτησε τρία χρόνια μετά με βαθμολογία "Λίαν Καλώς". Προτού ακόμη αποφοιτήσει από τη σχολή ξεκίνησε τη σταδιοδρομία της από το θέατρο. Έκανε το ντεμπούτο της στο θέατρο το 1953 με το έργο "Κατά Φαντασίαν Ασθενής" του Μολιέρου. Τον επόμενο χρόνο πραγματοποίησε το κινηματογραφικό της ντεμπούτο με την ταινία "Το Ποντικάκι". Ακολούθησαν πολλές ταινίες, οι περισσότερες των οποίων έγιναν τεράστιες εισπρακτικές επιτυχίες και κατάφεραν να εκτινάξουν την καριέρα της στα ύψη και να της δοθεί ο χαρακτηρισμός "Εθνική Σταρ". Υπήρξε ίσως η δημοφιλέστερη ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου στην Ελλάδα κατά το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα. Το 1960, της απονεμήθηκε το "Βραβείο ερμηνείας Α' Γυναικείου ρόλου" στο "Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης" του 1960, για την ερμηνεία της στην κινηματογραφική ταινία "Μανταλένα", σε σκηνοθεσία Ντίνου Δημόπουλου. Η σημαντική εμπορική κάμψη που σημείωσε από τις αρχές της δεκαετίας του 1970 ο ελληνικός κινηματογράφος ώθησε τη Βουγιουκλάκη να ασχοληθεί σχεδόν αποκλειστικά με το θέατρο. Το 1975 αλλάζει τον μέχρι τότε τρόπο ανεβάσματος των μιούζικαλ, φέρνοντας στην Ελλάδα τα μιούζικαλ-υπερπαραγωγή, με το έργο του Νιλ Σάιμον Καμπίρια. Ανέβασε επίσης με μεγάλη επιτυχία και άλλα έργα του είδους, όπως το "Καμπαρέ", "Ωραία Μου Κυρία", "Τζούλια" και "Εβίτα" με τελευταίο το μιούζικαλ "Η Μελωδία Της Ευτυχίας".

Τον Απρίλιο του 1996, την περίοδο που δίνονταν στη Θεσσαλονίκη οι παραστάσεις του τελευταίου θεατρικού της έργου "Η Μελωδία Της Ευτυχίας", η Αλίκη Βουγιουκλάκη είχε έντονους πόνους στο στομάχι, τους οποίους πίστευε ότι προκαλούσαν τα πολλά αντιβιοτικά που πήρε εξαιτίας μιας βρογχίτιδας που την ταλαιπωρούσε εκείνο το διάστημα. Αφού έκανε εξετάσεις σε ένα ιατρικό διαγνωστικό κέντρο της "Express Service" στη Θεσσαλονίκη, διεγνώσθη κακοήθης όγκος στο ήπαρ. Μη έχοντας συνειδητοποιήσει τη σοβαρότητα της κατάστασης, συνέχισε για μια ακόμη εβδομάδα τις παραστάσεις στη Θεσσαλονίκη, τις οποίες τελικά διέκοψε στις 29 Απριλίου 1996, οπότε δόθηκε και η τελευταία παράσταση του έργου.

Στην Αθήνα, μια ομάδα τριών καθηγητών ιατρών διεπίστωσε την ύπαρξη καρκίνου καλπάζουσας μορφής και στο πάγκρεας, πέραν του όγκου στο ήπαρ. Στις 7 Μαΐου 1996, η Αλίκη Βουγιουκλάκη ταξίδεψε στο Μόναχο, όπου υποβλήθηκε σε μια σειρά επιπλέον εξετάσεων κατά τη διάρκεια των τριών ημερών που έμεινε εκεί. Στις 9 Μαΐου 1996, επέστρεψε στην Ελλάδα από το Μόναχο της Γερμανίας. Στις 15 Μαΐου 1996, έκανε το τελευταίο της ταξίδι στη Βοστόνη των Η.Π.Α. σε μια ύστατη προσπάθεια να αντιμετωπίσει το σοβαρό πρόβλημα της υγείας της. Ποτέ δεν έμαθε ότι οι γιατροί στις Η.Π.Α. της έδωσαν μόλις 15 μέρες ζωής. Στις 19 Μαΐου 1996 επέστρεψε οριστικά στην Αθήνα και στις 22 Μαΐου 1996 μπήκε στο "Ιατρικό Κέντρο Αθηνών" με δική της πρωτοβουλία.

Μετά από δυο μήνες νοσηλείας, η Αλίκη Βουγιουκλάκη πέθανε στο "Ιατρικό Κέντρο Αθηνών" μετά από τη σύντομη και άνιση μάχη που έδωσε με τον καρκίνο. Ο θάνατός της, μόλις τρεις μέρες μετά τα γενέθλιά της, βύθισε στο πένθος ολόκληρο τον Ελληνισμό. Υπήρξαν αμέτρητα αφιερώματα από τους τηλεοπτικούς σταθμούς για την ζωή και την καριέρα της, που ξεπέρασαν σε τηλεθέαση ακόμη και τους "Ολυμπιακούς Αγώνες" της Ατλάντα, αλλά και πολυσέλιδα αφιερώματα από τα έντυπα της εποχής. Ακολούθησε διήμερο λαϊκό προσκύνημα της σορού της στο παρεκκλήσι της Μητρόπολης Αθηνών. Στις 25 Ιουλίου 1996, η νεκρώσιμη ακολουθία εψάλη στον Καθεδρικό Ναό Αθηνών και η ταφή της πραγματοποιήθηκε από το "Α' Νεκροταφείο Αθηνών" δημοσία δαπάνη, παρουσία πολλών συναδέλφων της αλλά και πλήθος κόσμου, παρά την αποπνικτική ζέστη που επικρατούσε.

Trivia:

Συζητήστε για τον/την ηθοποιό "Αλίκη Βουγιουκλάκη" στο Retromaniax.gr